Co grozi za bicie dziecka? Konsekwencje prawne i społeczne
Bicie dziecka to forma przemocy. Polskie prawo kategorycznie tego zabrania. Zobacz, jakie kary grożą rodzicom i jak reagować na krzywdzenie dzieci.
Zakaz stosowania kar cielesnych w Polsce
W Polsce obowiązuje prawny zakaz stosowania kar cielesnych. Przepis ten wprowadzono w 2010 roku. Kodeks rodzinny i opiekuńczy jasno o tym mówi. Zakazuje on stosowania kar cielesnych. Dotyczy to osób wykonujących władzę rodzicielską. Zakaz ma zapobiegać przemocy w rodzinie. Nawet tak zwany klaps jest formą przemocy. Każdy klaps narusza granice dziecka. Maluch nie rozumie zasad przez bicie. Karcenie słowem lub gestem jest dozwolone.
Co grozi za bicie dzieci? Odpowiedzialność karna
Stosowanie przemocy fizycznej wobec dziecka to przestępstwo. Osoba bijąca dziecko poniesie odpowiedzialność karną. Znęcanie się nad małoletnim jest przestępstwem. Opisuje to art. 207 kodeksu karnego. Kary za przemoc wobec dziecka są różne. Obejmują grzywny i ograniczenie wolności. Możliwe jest też pozbawienie wolności. Zakres kar jest szeroki. Za znęcanie fizyczne lub psychiczne grozi od 3 miesięcy do 5 lat więzienia. Szczególnie okrutne znęcanie to kara od roku do 10 lat. Gdy ofiara popełni samobójstwo, kara wynosi od 2 do 12 lat. Nowelizacja prawa karnego chroni osoby słabsze. Ustawa chroni osoby nieporadne. Dotyczy to również dzieci. Ustawa weszła w życie niedługo po podpisaniu. Liczymy na jej skuteczność. Powstrzyma okrucieństwo wobec dzieci.
Czy klaps dany dziecku jest legalny?
Nie, stosowanie kar cielesnych, w tym klapsów, jest nielegalne w Polsce. Prawo zabrania jakiejkolwiek formy bicia dzieci.
Naruszenie nietykalności cielesnej dziecka
Naruszenie nietykalności cielesnej to przestępstwo. Dotyczy ono również dzieci. Art. 217 Kodeksu karnego definiuje to działanie. Kto uderza człowieka, narusza jego nietykalność. Podlega grzywnie lub karze do roku więzienia. Naruszenie nietykalności nie wymaga obrażeń. Sąd Apelacyjny w Białymstoku to podkreślił. Naruszeniem są czynności oddziałujące na ciało. Nie są one akceptowane przez drugą osobę. Rodzice powinni znać swoje prawa. Powinni znać procedury ochrony dzieci. Można zgłosić incydent w szkole. Można zgłosić zdarzenie na placu zabaw. Dotyczy to też sytuacji w komunikacji miejskiej.
Art. 217. § 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Jak podkreślił Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 9 sierpnia 2012 r., II AKa 137/12 , naruszeniem nietykalności cielesnej są wszystkie czynności oddziałujące na ciało innej osoby, które nie są przez nią akceptowane.
Znęcanie psychiczne jako przestępstwo
Znęcanie się psychiczne to także przestępstwo. Opisuje je art. 207 kodeksu karnego. Osoby stosujące przemoc psychiczną ponoszą odpowiedzialność. Przemoc psychiczna dotyka też dzieci. Może opóźniać rozwój umysłowy dziecka. Prowadzi do zaburzeń rozwoju. Dotyka zwłaszcza dzieci 8-12 lat. To ważny powód, by jej zapobiegać. Warto przeczytać o przestępstwie groźby bezprawnej. Skontaktuj się z adwokatem po konsultację.
Ile grozi za znęcanie się psychiczne nad dzieckiem?
Kara za znęcanie się psychiczne wynosi od 3 miesięcy do 15 lat pozbawienia wolności, w zależności od kwalifikacji czynu.
Procedura Niebieskie Karty
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie działa od 2005 roku. Nowelizacja odbyła się w 2023 roku. Ustawa wprowadza procedurę Niebieskiej Karty. Procedura pozwala zbierać dane o przemocy. Zgłoszenia dokonuje ofiara lub świadek. Lekarze i nauczyciele mają obowiązek reagować. Są zobowiązani do działania w przypadkach przemocy. Niebieska Linia to numer 800 120 002. Nie jest to numer alarmowy. Linia jest czynna całą dobę. Możliwe jest odebranie dziecka przez pracownika socjalnego. Reguluje to ustawa o przeciwdziałaniu przemocy.
Postawy społeczne wobec kar fizycznych
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę bada postawy Polaków. Badania odbywają się regularnie. Fundacja zbadała postawy po raz szósty. 36 procent Polaków akceptuje bicie dzieci. Dopuszczają stosowanie kar fizycznych. Akceptacja spadła o 10 punktów od 2005 roku. 62 procent sprzeciwia się karom fizycznym. 68 procent wie, że kary fizyczne są zabronione. 80 procent Polaków dopuszcza krzyk. Uważają go za metodę dyscyplinującą. 18 procent uważa, że kary fizyczne poprawiają zachowanie. 24 procent sądzi to samo o krzyku. 29 procent osób znających prawo akceptuje bicie. Badanie z 2022 roku pokazało zmiany. 59 procent było przeciwnikami karania fizycznego. 70 procent popierało zakaz kar fizycznych. 50 procent popierało zakaz klapsów. W 2017 roku te liczby były niższe. 52 procent popierało zakaz kar fizycznych. 34 procent popierało zakaz klapsów.
Doświadczenia rodziców są różne. 70 procent stosuje karcenie słowne. 39 procent stosuje karanie cielesne. 6 procent stosuje karcenie klapsem. Przyczyny stosowania kar fizycznych są różne. 38 procent robi to z silnego zdenerwowania. 18 procent chce uczyć dyscypliny. 17 procent uważa to za skuteczną metodę.
„Chociaż 62 proc. sprzeciwia się stosowaniu kar fizycznych, to 36 proc. dopuszcza je, widząc dla nich uzasadnienie.” – Agnieszka Bąk z IPSOS
„Bicie dzieci może być stosowane zawsze, gdy rodzic uzna, że może być skuteczne lub usprawiedliwia takie metody w pewnych okolicznościach.”
„Przemoc hamuje prawidłowe działanie mózgu i wzmacnia agresywne postawy.”
Rola świadka przemocy wobec dzieci
Reagowanie na przemoc wobec dzieci jest obowiązkiem. Prawny obowiązek istnieje od 2017 roku. 82 procent badanych było świadkiem kary fizycznej. Zdarzyło się to przynajmniej raz. 38 procent świadków zareagowało. Zwrócili uwagę osobie bijącej. 28 procent świadków nie zareagowało. 39 procent z nich uważało, że to sprawa rodziców. 5 procent zgłosiło fakt służbom.
Trudna rola świadka wymaga działania. Widzisz osobę szarpiącą dziecko? Zareaguj. Klaps zawsze jest formą przemocy. Żaden dorosły nie zaakceptowałby klapsa. Nie akceptowałby go w relacji partnerskiej. Możesz zgłosić sprawę na policję. Zadzwoń, gdy obawiasz się o zdrowie dziecka. Możesz zawiadomić sąd rodzinny. Zgłoś sytuację do szkoły. Zgłoś ją do ośrodka pomocy społecznej. Zareaguj, sygnalizując, że widzisz. Nawiąż kontakt wzrokowy z rodzicem. Zadaj proste pytanie. Pomaga obniżyć napięcie. Nazwij spokojnie, co widzisz. Zaproponuj rozwiązanie. Możesz zaoferować wsparcie.
- Nie wahaj się złożyć zawiadomienia. Dotyczy to przemocy w rodzinie.
- Zgłoszenie na Niebieską Linię nie jest alarmowe. Linia działa całą dobę.
- Wspieraj zgłoszenia instytucjami lokalnymi. Ośrodki pomocy społecznej pomagają.
- Korzystaj z pomocy adwokata. Specjalista od spraw rodzinnych doradzi.
Psychologiczne skutki bicia dziecka
Psychiczne znęcanie się ma poważne skutki. Prowadzi do zaburzeń rozwoju. Może opóźniać rozwój umysłowy. Przemoc hamuje prawidłowe działanie mózgu. Wzmacnia agresywne postawy. Dzieci doświadczające przemocy cierpią. Pamiętają bicie latami. Nawet mały klaps boli emocjonalnie. Dziecko czuje się skrzywdzone przez bliskich. Obserwuj zachowanie dziecka. Patrz na jego relacje z ludźmi. Rodzice muszą pracować nad zmianą podejścia. Należy szukać pomocy psychologa. Pomagają organizacje zajmujące się przemocą. Grupy wsparcia oferują pomoc.
Nie zabolało mnie to, że mnie uderzył (…) tylko zabolało mnie to, że tata mnie uderzył. (…) To po prostu było tak, serce mi pękło, jak mój ukochany człowiek na świecie mógł mnie uderzyć. Strasznie to dla mnie wpłynęło, pamiętam to do dzisiaj wszystko.
Jak pomóc dziecku skrzywdzonemu przez rodzica?
Zgłoś sprawę odpowiednim organom. Skontaktuj się z policją lub kuratorem. Współpracuj z terapeutą. Uczestnicz w terapii rodzinnej. Szukaj wsparcia psychologicznego dla dziecka i rodziny.
Gdzie szukać pomocy?
Ofiary przemocy mają prawo do pomocy. Art. 3 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy to reguluje. Możesz dzwonić na telefony zaufania. Telefon zaufania dla dzieci to 116111. Telefon dla rodziców to 800 100 100. Pomoc prawną oferują adwokaci. Specjalizują się w sprawach rodzinnych. Kancelarie prawne udzielają porad. Możesz szukać pomocy w ośrodkach pomocy społecznej. Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę prowadzi kampanie. Pracuje na rzecz ochrony dzieci. Współpracuje z Krajową Koalicją na rzecz Ochrony Dzieci.